11 Eylül 2012 Salı

4 AYLIĞIM

     Bu ayki  gelişim hikayemi ben anlatmak istedim ve annemin bloguna el koydum :)) Öncelikle bu ayın 3 haftasını tatilde geçirdiğimiz için yeni yerler yeni yüzler keşfettim.  Tam tamına 8 saat süren ilk uzun yolculuğumu yaptım.Her zaman ki gibi emmek için uyandım ama annemde ayrı bir heyecan sezinledim.Karnım doyup yatağıma yatmayı beklerken annem üstümü giydirdi dışarı çıkarmak için hazırladı .Sonra  babamı uyandırdı. O ara uyuyakalmışım ben ne kadar zaman geçti bilemiyorum tabi.Bir gözümü açtım asansördeyiz.Anneme öyle şaşkın ve tatlı bakmışım ki annem beni öpmeye koklamaya doyamadı. Gecenin dördünde dışarı çıkınca tabi biraz uykum açıldı ve Polatlı tabelasına kadar uyumadım ve annemde eyvah ya uyumazsa hiç telaşları başlamıştı ki uyuya kalmışım. Yarı uyuyarak yarı uyanarak bir yolculuk gerçekleştirdim.İlk kez kalabalık bir yerde konakladım. Sonradan öğrendim meğer adına otel deniyormuş :))) İlk kez denizle tanıştım ayaklarımı soktular yavaştan ama ben öyle bir agladım ki hemen geri çıkardılar.Soğuk sudan pek hoşlanmadım banyo yaptığım su kadar sıcak olsaydı emin olun hiç çıkmadan oynardım.Otelden sonra Arda abim ve Azra ablamlara gittik birde onlarda kaldık.Kuzenlerimi çok sevdim benimle oynamak istediler ah biraz daha büyüsem neler oynardık ama sabredin hızla büyüyorum az kaldı oyunlara karışmama :)) Annanemlerin yazlığınada gittim hemde kuzenlerimle beraber. İlk bayramımı annanemlerle geçirdim. Bana çok güzel cici elbisler almış hem annanem hemde biricik teyzem. Ayrıca bayram harçlığıda verdiler. Annemde benim için Ankara ya dönünce harçlıklarımla mama sandalyesi aldı.Yazlıktaki tatil boyunca annemle buluşmalarımız genelde karnım acıkınca gerçekleşti. Onun dışında sürekli kucaktan kucağa gittim gezdim dolaştım. Laf aramızda annem asıl tatili burda yapabildi çünkü beni seven , özleyen çok kişi olunca annemin kollarına fazla gidememdim ve annemde bolca dinlendi. Bu aralar el becerilerimin geliştiğinden bahsediyor annem herkese mememi kendim ağzıma sokup çıkarabiliyormuşum mesela çıngırağımıda tutabiliyorum tabi henüz uzanıp alamasamda annem elime verince tutup hemen ağzıma alıyorum. Sormayın bu aralar çok fazla salyam akıyor tutamıyorum salyalarımı tabi annem üstüm ıslanmasın diye önlükler takıyor.Dişlerim çıkıcakmış onun verdiği huzursuzluk var üstümde bu aralar.Öyle bir anda da çıkmıyor bu yaramaz dişler epey uzun sürüyormuş.

     Tatilimiz bitip Ankara ya dönerken birde Eskişehirde halamları ziyarte ettik. Ordada keyfim yerindeydi.Ama artık hem annem hemde ben evimizi özledik ve tatile son verdik.Sonunda evimize kavuştuk. Yatağımı özlemişim tabi birde oyuncaklarımı :))Ankara ya döndükden sonra yabancılama huyum başlamış. Annem dışında kimselere gitmek istemiyorum kimseleri görmek istemiyorum. Özellikle babannemle dedemin seslerini bile duyunca başlıyorum ağlamaya ama ne ağlama annemde babamda susturmayı başaramıyorlar.Bi keresinde dışarı parka çıkardılar susmadım arabada gezdirmeyi denediler yine susmadım en son babam yolun kenarına arabayı park etti beni kucağına alıp gezdirdide biraz sakinleşebildim. O kadar çok ağladım ki öksürmeye sonrası öğürmeye başladım. Annme çok korktu katıldığımı söyleyip doktora götürmek istedide Allah dan babamın kucağında sakinleştim. Ama korkmayın laf aramızda bir tek babannemlere bu kadar şiddetli tepki veriyorum. Diğer insanlara biraz yabancıladıktan sonra alışıp gülücük bile atıyorum :)) Ha birde doktor teyzeye gidince biraz korktum kulağıma bakınca hırslandım tabi. Bu yüzden tartıda net tartılamadım çünkü ağlayarak tepinmekle meşguldüm. Yaklaşık olarak 6.200 gr olarak işlendi takip kartıma.Boyum 63 cm ve baş çevremde 41,5 cm olmuş.Tabi bu değerler yaklaşık 10 gün öncesinin değerleri. Bu arada yarın aşı olmaya gidicez dedemde gelicek bizi o götürücek sonrada annaneme gidicez ve onlarda kalıcaz yaşasın :)))Unutmadan doktorumuz ek gıdaya geçebileceğimi söyledi ama annem biraz daha beklemekten yana ama arada elma armut ve üzüm sularının tatlarına baktırdı ve sanırım en çok armut suyundan hoşlandım.
     Şimdilik bizden bu kadar...Hepinizi kocaman öpüyorum...


Not: 1 hafta 1 gün geç yazılmış bir yazı. Ayrıca İpek hanım ağladığı için yazım hataları kontrol edilmemiştir :)))

1 Eylül 2012 Cumartesi

SONBAHARIN EN ÖZEL GÜNÜ

     1 Eylül ailemizin ilk göz ağrı Arda'nın doğum günü :) Ablamın ilk çocuğu, annane ve babannesinin ilk torunu ve benim ilk yeğenim :) Malesef iki senedir kuzumun doğum gününü uzaktan kutluyorum. Eniştemin tayini sebebiyle İzmir 'e taşındılar ve banada hasret çekmek kaldı :( Fazla hüzünlü bir posta dönüşmeden birde burdan kutlamak istedim...
     İyi ki doğdun canım... Herşey gönlünce olsun...Dert keder sana hiç uğramasın...Sevdiklerinle beraber güzel günlerin olsun hep...Seni çok seviyorum...