GEÇ KALDIM AMA UCUNDAN YAKALADIM...♥ 5 AYLIĞIM ♥

    

 Bu ayki kızımın gelişim yazısını her zaman ki gibi geç kalarak yazıyorum. Ya zaman çok hızlı ben yetişemiyorum yada ben çok yavaşım vaktinde yazamıyorum. Bu ayki kontrolümüz için daima gittiğimiz doktorumuza gitmedik. Evimize uzak olduğu için daha yakın bir hastaneye gitmeye karar verdim ayrıca farklı bir doktorunda kontrol etmesini istiyordum. Kilomuz 6780 gr boyumuz 63 cm ve baş çevremizde 42,6 cm olmuş. Bu ay sadece 500 gr almışız ve boyumuz hiç uzamamış.Yeni doktorumuz bu 5 aylık süreçte kilo alımımızı yeterli bulmadı ve idrar kültürü ve tahlili istedi önlem olsun diye. İlk defa idrar tahlili vericeğimiz için tecrübesiz anne olan bendeniz hemşireninde yardımıyla poşeti takarak  beklemeye başladık. Normalde uyumayan kızım bu süre zarfında uyumak için benimle resmen savaştı ve bense bu arada emsin, mama yesin ki biran önce tahlili verelim derdinde İpek hanımı uytmamak için savaştım. Sonuç olarak savaşı ben kazandım ve yarım saatin sonunda ilk seferde tahlili vermeyi başardık. Sonucumuz temiz çıktı Allah tanda başka bir stresten kurtulmuş olduk. Ek gıdaya geçmeye günde bir kerede mama vermeye karar verdik doktorumuzla. Günde bir öğün yoğurt bir öğünde meyve püresi şeklinde başladım.Şu ana kadar pek sorun yaşamadım. Keyfimiz yoksa ağzımızı açmıyoruz ve puflayarak yiyecekleri püskürtüyoruz. Şimdilik püskürtmesi çok hoşuma gidiyor. Çok sevimli oluyor ama etraf ve üstümüz battığı için ve alışmasından da korkmuyor değilim. Ayrıca biz yemek yerken kızımda mama sandalyesinde bize eşlik ediyor. Kısa süre sonra sıkılıp ağlamaya başlasada... Bu ayki aşımız ateş yaptı kızımda. Gece ateşimiz 38.3 e kadar çıktı. İyi ki annemlerde kalmışız kızımla. Annemin tecrübesiyle ateşimiz kısa sürede düştü ve tekrar uykuya daldı prensesim.Ayrıca ilk dafa bilinçli bir şekilde ellerini kullanmaya başladı. Ateşli geçirdiği gecenin sabahında annanesinin süslü taşlı avizelerine uzanarak onları tutmak istedi İpek kızım benim. 

     Bu ay işe gitmem gerekti ve ilk ayrılıklarımız başladı malesef :(( Allah tan kısa süreliğine işe gitmem gerekiyor. 1 Kasım tarihinden itibaren ücretsiz izne ayrılıyorum.Kızımın en güzel ve en özel anlarını kaçırmaya gönlüm razı gelmedi ve eşimle böyle bir kakar aldık.İşe gittiğim zamanlarda da annem geldi İpek 'e bakmak için. İyi ki annem varda gözüm arkada kalmadı. Kızımı evde bırakıp işe gitmek çok zor oldu. Kızım içinde aynı şekilde zordu sanırım. Sürekli el ele baş başa olduğumuz için yokluğumu fazlasıyla hissetti benim bal kızım. İşten döndüğümde ki sevincini görmeniz lazım nasıl mutlu, heyecanlı resmen gözlerinin içi parlıyordu. Ellerimi yıkayıp alana kadar bile sabretmedi hemen kucağıma gelmek için çırpındı. Bu arada hani derler ya kızlar babalarına daha düşkündürler diye sanırım gerçek. Kızım şimdiden babasına ayrı sevgi gösterilerinde bulunuyor. Gülücükler çığlıklar nazlar havada uçuşuyor :))) Uyku faslımıza gelince ayakta sallamaya devam.Ellerini tutmazsam eger memesiyle oynamaktan uykuya dalamıyor. Favori ninlimize gelince buyurun sizde dinleyin...

     Şimdilik hoşçakalın... Sevgiler