Uzun zaman sonra tekrar herkese MERHABA :)
Nisan ayından bu yana buralara uğramasam da arada bloger arkadaşlarımı takip etmeyi ihmal etmedim kendi sayfamı fazlasıyla ihmal etsem de... Kendimde nedense bu gücü bulamadım. Sanırım son zamanların modası olan tükenmişlik sendromu bir ara bana da misafir oldu :)) Anlatacak çok şey birikti aslında. Nerden başlasam bilemiyorum :) En iyisi mi ben bugünden başlayayım anlatmaya. Bugün hem benim hemde kızım için büyük gün. Ayrılmış olduğum ücretsiz doğum iznimi sonlandırdım ve yaklaşık 2 yıldır ara verdiğim iş hayatıma geri dönüş yaptım. Şu an ne hissediyorum bilemiyorum sanırım tam olarak idrak edemedim. Sabah kuzumu hadi babayla parka gidiyorsun diye babaannesine gönderdim. Kuzum pek bir keyifle çıktı evden parka gidiyorum diye. Tabi bende bir duygusallık bir ağlama hali ne hissedeceğimi şaşırmış durumda öpücüklerle uğurladım kuzumu. Şu saate kadar bir huysuzluğu olmamış Maşallah diyeyim umarım hep böyle devam eder. Umarım bu sürece ailecek çabuk alışırız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Haydi yaz, yaz...Parmaklarına sağlık :))